Applicatie openen
Open application (dutch only)
Lange, duistere gangen, traliewerk, kleine cellen, piepende deuren, nauwelijks daglicht, wilde begroeiing, graffiti van getormenteerde gevangenen, de holle echo van voetstappen en veel duiven. Het Tuchthuis van Vilvoorde was oorspronkelijk een heropvoedingsgesticht voor landlopers, bedelaars en jonge diefjes; in de volksmond sprak men van ‘de correctie’. Vanaf 1871 werd het een militaire instelling en dat bleef het voor zo’n 100 jaar. Het Tuchthuis kent een uitgebreide geschiedenis van verhalen over dwangarbeid, overbevolking, pyromanie, ontsnappingen en een beroemde architect die van fraude werd beticht.
Tuchthuis AR is een tentoonstelling die gebruik maakt van augmented reality om de fascinerende verhalen en de architecturale constructies van het Tuchthuis naar buiten te brengen. Via open call werden zeven startende artiesten geselecteerd, om samen met curatoren Lucas Dewulf en Jannes Lambrecht het gebouw te ontdekken en de geschiedenis te vertellen. Zo ontstaat er een multidisciplinaire tentoonstelling waarbij augmented reality in dialoog gaat met architectuur, anekdotes, erfgoed en kunst.
Long, dark corridors, iron bars, small cells, squeaky doors, hardly any daylight, wild vegetation, graffiti by tormented prisoners, the hollow echo of footsteps and many, many pigeons. The Tuchthuis operated originally as a disciplinary institute for drifters, beggars and young thieves. It was commonly known by the vernacular ‘de correctie’, which means ‘to correct’. In 1871 it became a military institution and remained so for about 100 years. The Tuchthuis knows a long history of forced labour, overpopulation, pyromania, prison breakouts and a famous architect who was accused of fraud.
Tuchthuis AR is an exhibition that uses augmented reality to expose the fascinating stories and architectural constructions of the Tuchthuis. Seven young artists were selected via open call to explore the building and tell its history, together with curators Lucas Dewulf and Jannes Lambrecht. The result is a multidisciplinary exhibition where augmented reality enters into dialogue with art, architecture, and heritage.
Het Tuchthuis van Vilvoorde is na dat van Gent de tweede ‘moderne’ gevangenis van het land. Keizerin Maria-Theresia van Oostenrijk kondigt de oprichting ervan aan op 30 december 1773. Als locatie wordt de site van de hertogelijke burcht van Vilvoorde gekozen, die al als gevangenis fungeert.
Laurent-Benoît Dewez, hofarchitect van het Oostenrijkse bestuur, wordt na een wedstrijd aangesteld als architect. Dewez’ neoclassicistische ontwerp is vernieuwend in een landschap van overheersend barok. Deze stijl wordt op dat moment enkel gebruikt voor paleizen, kastelen en abdijen.
Following the construction of the one in Gent, the Tuchthuis in Vilvoorde became the second ‘modern’ prison in the country. Empress Maria Theresa of Austria announced its foundation on December 30th 1773. The site of the ducal fortress of Vilvoorde, that already operates as a prison, is chosen as the location.
Laurent-Benoît Dewez, court architect of the Austrian regime, is appointed as the architect following a competition. Dewez’ neoclassical design is refreshing in an age with predominantly barok. At the time, this neoclassical style was only used for palaces, castles and abbeys.
Het Tuchthuis wordt in 1779 in gebruik genomen als gevangenis en blijft dat voor ongeveer 90 jaar, tot 1871. In deze periode krijgt het ook andere functies, zoals hospitaal voor Oostenrijkse of Franse troepen, waarna het weer wordt ingezet als gevangenis. Op haar hoogtepunt telt het Tuchthuis zo’n 3 000 gevangenen. De gevangenis heeft ook een eigen munt waarmee gedetineerden producten kunnen aanschaffen, en een eigen begraafplaats. Na deze periode wordt het een legerkazerne.
Tegenwoordig is het Tuchthuis de spil van een prestigieus stadsvernieuwingsproject. In het rechtergedeelte zijn een hotel en verschillende verenigingen ondergebracht. De oostvleugel wacht nog op renovatie. Omdat betreden van het gebouw vandaag even moeilijk is als eruit ontsnappen ooit was, brengt het project Tuchthuis AR het Tuchthuis naar buiten.
190 meter lang, 90 meter diep.
Cel: 3 x 1,5 meter, hoogte: 2,4 meter.
Raampjes: 50 x 20 cm.
The Tuchthuis opened in 1779 and remained a prison for about 90 years, until 1871. During this period it took on other functions, such as a hospital for Austrian or French troops, after which it was used again as a prison. At its peak, the Tuchthuis had about 3,000 inmates. The prison also produced its own coin for inmates to purchase products, and its own cemetery. After this period it came into use as military barracks.
Today, the Tuchthuis is the hub of a prestigious urban renewal project. In the renovated wing, one can find a hotel and various clubs. The east wing is still awaiting renovation. Because entering the building today is as difficult as escaping once was, the Tuchthuis AR project wants to bring the Tuchthuis outside of its walls and into the open-air.
190 metres long, 90 metres deep.
Cel: 3 x 1,5 metres, height: 2,4 metres.
Windows: 50 x 20 cm.
Rachel Megalakakis Daniëls is een multidisciplinaire kunstenaar uit Limburg. In haar installaties en performatieve werken onderzoekt ze de machtstructuren die actief zijn binnen onze samenlevingn waarbij religie, industrie en subculturen een grote visuele invloed hebben. Haar voornaamste materialen zijn staal, bouwhekken en glas in lood, uitgesproken materialen die een dwingende kracht bevatten en vertonen.
Instagram
Magali heeft een passie voor het verleden en het heden samen te brengen aan de hand van fysieke en visuele middelen. Afgestudeerd in 2021 als architect aan de UCLouvain te Brussel, verdiept ze zich in het verleden van de architectuur met een aanvullende master erfgoedstudies aan de UAntwerpen. Met dit project heeft ze de kans om de theorie van de voorbije jaren om te zetten in de praktijk.
Jago Moons (°1988, Antwerpen) studeerde piano bij Jozef De Beenhouwer en compositie bij Wim Henderickx op het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Hij is als vaste reisgezel actief bij muziektheatergezelschap WALPURGIS in verschillende voorstellingen, waaronder de opera voor kinderen 'Fidelio', 'Wij, de Verdronkenen', verschillende libretto-lezingen,... Hij componeert en arrangeert muziek en soundscapes voor (animatie)film, documentaire, theatervoorstellingen en beeldende kunstenaars. In 2021 was hij actief als gastprofessor op het Koninklijk Conservatorium Antwerpen, om masterstudenten Kleinkunst te begeleiden bij hun afstudeerproject.
Instagram Soundcloud
Monica Ruiz Loyola is een Mexicaanse beeldend kunstenaar. Ze heeft gestudeerd aan de Nationale Autonome Universiteit van Mexico (UNAM) en ze heeft een Master in Digitale kunst behaald aan de Universitat Pompeu Fabra in Barcelona. Haar werk is altijd gerelateerd aan het geheugen en identiteit door middel van installaties. Deze waren te zien op verschillende (licht)festivals, galeries en culturele centra wereldwijd.
Instagram Website
Ditte studeert in 2021 af als Schrijver aan het RITCS. Ze probeert verschillende facetten van het schrijverschap te onderzoeken door interdisciplinaire samenwerkingen voorop te stellen. Verhalen vertellen blijft daarbij altijd centraal staan.
Freya studeert in 2021 af als Audiomaker aan het RITCS. Ze heeft een voorliefde voor audiofictie maar maakte tijdens haar studieperiode aan het RITCS een aantal audiodocumentaires waar menselijkheid en empathie centraal staan. Door haar achtergrond als danser zijn beweging en lichamelijkheid een belangrijke terugkerende factor in haar werk.
Stan Lievens tekent en animeert met de mens als grootste thema. "Alleen de mens kan zo uniek zijn zonder er om te doen." Als ware filantroop onderzoekt hij graag donkere en unieke thema's waar hij door woordgrappen en een humoristische insteek een frisse bries doorwaait. Zijn kortfilm Krak werd geselecteerd voor Annecy Festival 2022.
Lucas Dewulf (Almost Norman) is de oprichter van XRT. Hij is een kunstenaar, opvoeder en facilitator die immersieve realiteiten onderzoekt en creëert.
Hij ontwikkelt zijn artistieke praktijk door het creëren van ervaringen waarin menselijke verbinding centraal staat. Centraal in zijn werk staat het gebruik van de mogelijkheden van digitale technologieën om de fysieke wereld te verkennen
en onze analoge aard in de virtuele ruimte in vraag te stellen.
